Aimery Picon zegt niks over bermbommen of de ETA

Aan het einde van de 11e eeuw en zeker na de eerste kruistocht in 1085 groeide Santiago de Compostela uit tot een van de topbedevaartsoorden in Europa . Het begin van het massale reli-toerisme, zou je kunnen zeggen. Er verscheen zelfs een echte reisgids die de pelgrim-wandelaars van allerlei nuttige tips moest voorzien om de tocht tot een goed einde te brengen. En dat viel absoluut niet mee in die tijd.

De Franse monnik Ayméry Picaud schreef een nuttige handleiding over ‘hoe de camino tot een goed einde te brengen’. Behalve het vermelden van aanbevelenswaardige plekken van herbergen, waterbronnen, heiligdommen langs de route en andere voor de godsvruchtige of de boetedoenende pelgrim interessante 'hot spots', waarschuwde hij voor bizarre en gevaarlijke gewoonten van de bewoners in het noorden van Spanje. Vooral de Basken in de provincie Navarra (hoewel de ETA nog niet bestond) stonden als levensgevaarlijk en zelfs moorddadig bekend. Ze hadden het overigens vooral gemunt op de Franse pelgrims. De Basken spraken volgens de Spanjaarden een lelijke en onbegrijpelijke taal, het Baskisch. Een taal die inderdaad absoluut totaal niet lijkt op een Romaanse taal. Sterker nog: met het Fins en het Hongaars zit het Baskisch in dezelfde taalgroep, en is voor de doorsnee Europeaan een niet te volgen taal.
De Basken zagen er (nog steeds volgens de katholieke Spanjaarden en Fransen) onaantrekkelijk, of zelfs ronduit lelijk uit. Bovendien waren ze zo geil als een boter: van sodomie, potloodventen en andere seksuele uitlokkingen en uitspattingen waren ze niet afkerig. Zelfs hun muilezels hadden ze van kuisheidsgordels voorzien. Volgens eigen zeggen om de dieren te beschermen tegen hun buren. Je moet het maar geloven.

En door zo’n land ga je fietsen. De ETA is er nog steeds actief, maar gelukkig wordt de organisatie niet verdacht van het leggen van bermbommen. De werkloosheid is in Spanje door de kredietcrisis opgelopen tot bijna 20% met alle gevolgen van dien. Een schrale troost dat de film ‘Fietsendieven’ van Italiaanse makelij is. En dat geen enkele Spaanse draaideurcrimineel op een vooroorlogs Lepper-zadel wil zitten. Kortom: ook voor de 21e-eeuwse pelgrim zit de camino vol met voetangels en klemmen.

Ik word in een vooroorlogs Lepper-zadel geholpen

Ondanks de vrieskou (het vriest overdag nog 4 graden) en een stevige wind fiets ik ’s middags naar Sevenum. Om bij fietshandel Theo Lommen (waar ik mijn Koga gekocht heb) te overleggen over een ander zadel. Het gelzadel waar ik nu op fiets gaat na een tiental kilometers ongemakkelijk drukken. Het geeft teveel wrijving en het zit gewoon niet lekker.
Na stevig overleg, en nadat Theo gehoord heeft dat ik ook last heb van reuma en hernia, komt men met een verrassende oplossing: een zogenaamd 7 veren zadel. Hij heeft nog een tweedehands ergens liggen. Dat wordt van stal gehaald: een bijna vooroorlogs aandoend hardleren zadel van het merk Lepper - type Primus, met zeven forse ijzeren veren aan de onderkant. Breed als een ouderwets tractorzadel (ik overdrijf), en met name de Duitsers schijnen er gek op te zijn. Maar die hebben meestal een brede reet.
Het wordt gemonteerd. Ik mag het een tijd uitproberen. Bevalt het, dan schaf ik er een definitief aan. Want het hardleren zadel moet helemaal naar je eigen kont gaan zitten. Als ik op de fiets stap, voel ik onmiddellijk het verschil. Het zadel zit als een bureaustoel. Weinig wrijving, en het veert bijna onopvallend naar alle kanten. Het fiets lekker, maar ik moet natuurlijk afwachten hoe het zich op de langere afstanden gaat gedragen. Nu wordt het alleen de rit naar huis, acht kilometer slechts.
Op de terugweg rijd ik even bij Peter langs om de folder van de Orlieb fietstassen op te halen. Na een bak koffie met tegenwind naar Grubbenvorst. Natuurlijk ga ik op internet op zoek naar het Lepper zadel: http://www.lepper.com/

Op de site van Lepper vind ik onder andere de volgende informatie:

De Primus is een zeer goed geveerd zadel. Door de unieke constructie van veren achter, te verdelen in 4 drukveren en twee trek-of hangveren, 1 neusveer en een zwevend opgehangen zadeldek, komt bij drukproeven de Primus steeds als een van de best geteste zadels naar voren. In zittesten scoort de Primus iedere keer weer als een van de beste zadels. Het zadel is zo ontworpen dat het elke schok van de weg goed opvangt, waarbij de hangveren voor een optimale stabilisatie zorgen. De Primus komt het meest tot zijn recht, op stadfietsen en sport fietsen, waarbij de berijder recht(er)op zit.Het zadel is geschikt voor iedereen die comfort op zijn fiets wil. Het zadel wordt ook aanbevolen voor mensen met rugklachten en/of reumatische klachten.Het zadel kan alleen op een zogenaamde kaarspen worden gemonteerd. Damesuitvoering, kleur: honing. Afmetingen: 23×22×20 cm.

Zadelpijn ontstaat meestal als gevolg van druk op genoemde lichaamsdelen. De klachten met betrekking tot de huid ontstaan door warmteontwikkeling (broei). Kunststofzadels en met name gelzadels houden warmte vast (gel bijvoorbeeld wordt bij thermobehandeling -(fysiotherapeutisch)- gebruikt). Hierdoor kunnen zeer hoge oppervlaktetemperaturen ontstaan. Door de warmte wordt de huid week en ontstaan dezelfde verschijnselen als bij doorliggen, met als groot verschil dat dit bij fietsen al na 45 minuten kan optreden.

Bij de meeste kunststof (gel)zadels wordt het schuim door het lichaam samengedrukt, als gevolg van de plastic schaal die als basis dient voor het zadel. Het schuim om de drukpunten wordt hard en veroorzaakt ongewenste drukpunten op het gehele onderlichaam.

Zitbotklachten worden ook vaak veroorzaakt door te smalle zadels. Vooral bij vrouwen speelt dit. Van nature staan de zitbotjes van vrouwen iets verder uit elkaar dan bij mannen (gemiddeld 13cm bij vrouwen, tegen 11cm bij mannen). Vrouwen hebben daarom meer baat bij bredere zadels. Overigens dient daarbij de neus kort en smal te zijn, anders ontstaan er wrijvingsklachten bij de dijen en schaamstreek.

Prostaatklachten veroorzaakt door druk, kunnen leiden tot impotentie. Meerdere studies hebben dit bewezen. Lepper heeft in haar meeste zadels al een verdieping zodat de prostaat, maar ook het schaambeen bij vrouwen, worden ontlast.

Druk op de geslachtsdelen leidt tot veel discomfort; bij vrouwen vaak tot bloedingen en bij mannen een dood gevoel of in het ergste geval tot impotentie. Het is raadzaam om een kort zadel te nemen, het liefst met een verdieping.Pijn of bijzonder veel ongemak aan het stuitje kan ondermeer veroorzaakt worden door een verkeerde zithouding, of door afwijkingen aan het stuitje (door een ongeval of aangeboren), waardoor, als de huid strak staat bij een gebogen houding, de druk op het stuitje wordt vergroot.

Sint Jacobus, maar dan dicht bij huis: in Roermond

Roermond, amper dertig kilometer hier vandaan, heeft iets met Sint Jacob. Zo is er de pittoreske Voorstad Sint Jacob of de Faubourg Saint-Jacques, genoemd naar Sint Jacobus genoemd. En er is ook een Jacobuskapel, onderdeel van de kathedraal. Er is daar onder andere een relikwiehouder te vinden, in de vorm van een onderarm met hand, waarin botresten van de arm van Sint Jacobus.
De Voorstad ligt over de Stenenbrug, in het centrum van de stad. Deze Stenenbrug was vroeger voor de stad erg belangrijk. Want hierover ging alle verkeer van en naar het zuiden, maar ook dat van en naar het westen. De Voorstad bestond al in de 14e eeuw. Het deel dat tot Roermond behoorde bleef toen beperkt tot het plein en de Vismarkt, de rest behoorde aan St. Odiliënberg. De Voorstad werd destijds vooral bevolkt door vissers en arme mensen. Maar het was een bedrijvig stadsdeel. Zo waren er herbergen, waar vermoeide reizigers wanneer de stadspoorten al lang dicht waren konden rusten. Pas in de 18e eeuw kwamen er om de Voorstad vestingwerken heen. Na 1854 werd het een tijd lang stil in deze buurt. Een nieuwe weg (de Maastrichterweg) had de doorgangsfunctie overgenomen. En vanaf 1865 kwam daar ook nog de spoorwegverbinding Maastricht-Roermond bij.De Voorstad Sint Jacob is tegenwoordig nog steeds een pleisterplaats op de route naar Santiago de Compostela. Sinds september 1994 is deze bedevaartroute in Roermond zelfs bewegwijzerd.

Daarnaast bestaat er in Roermond de Broederschap van de Heilige Jacobus de Meerdere, verbonden aan de Sint Christoffelkathedraal in de stad. De Broederschap organiseert door het jaar heen verschillende activiteiten voor de pelgrims. De stad wordt jaarlijks door vele honderden pelgrims op weg naar Santiago de Compostela bezocht. Voor een overnachting kan zelfs gebruik gemaakt worden van de refugio die onder de sacristie van de kathedraal is gevestigd.Een van de belangrijkste doelstellingen van de Broederschap is het in ere houden van de Jacobskapel die onderdeel uitmaakt van de kathedraal. Inmiddels is in het kader van de grote restauratie van de kathedraal ook deze Jacobskapel drastisch onder handen genomen. Om de nieuwe uitstraling van de kapel extra kracht bij te zetten, werd door de Broederschap een viertal glas-in-lood ramen geschonken die het verhaal van Sint Jacobus op eigentijdse en kunstzinnige wijze vertellen. Zie ook: http://www.broederschapheiligejacobus.nl/
Op naar Roermond!