Een paar dagen geleden compañero Peter onderstaande mail gestuurd om een stevige fietstocht af te spreken, in het kader van de voorgenomen duurtraining.Vanmorgen 42,5 km gefietst: via Blerick - Tegelen - Steijl - Belfeld naar Reuver; en terug uiteraard. Wind tegen heen, in de rug op de terugweg. Fietsttijd 2,10 uur; rond de 20 gemiddeld dus.
Donderdag is wat mij betreft akkoord. Een mogelijk doel: de Sint Jacobuskapel in Roermond, is ongeveer 80 km heen en terug. Met een stevige Trappist op het Munsterplein, natuurlijk. Kijk vooraf ook maar eens op de site van de Broederschap St. Jacobus: http://www.broederschapheiligejacobus.nl
De kleine, maar indrukwekkende historische kapel van St.-Jacobus in de kathedraal dateert uit de 16e eeuw. In de kapel bevindt zich de grootste relikwie van de heilige apostel Jacobus buiten Spanje, namelijk een onderarm. Deze reliek is permanent tentoongesteld in een muurvitrine. De reliek is naast de ingang aan de marktzijde zodanig gesitueerd, dat hij bekeken en vereerd kan worden, ook wanneer de kathedraal gesloten is of er overdag diensten worden gehouden. De armreliek is zowel van binnen als van buiten te bewonderen, door middel van een glazen wandkast in de buitenmuur van de kerk. Laat maar horen of je akkoord bent. Tijd spreken we nog af.
Donderdag is wat mij betreft akkoord. Een mogelijk doel: de Sint Jacobuskapel in Roermond, is ongeveer 80 km heen en terug. Met een stevige Trappist op het Munsterplein, natuurlijk. Kijk vooraf ook maar eens op de site van de Broederschap St. Jacobus: http://www.broederschapheiligejacobus.nl
De kleine, maar indrukwekkende historische kapel van St.-Jacobus in de kathedraal dateert uit de 16e eeuw. In de kapel bevindt zich de grootste relikwie van de heilige apostel Jacobus buiten Spanje, namelijk een onderarm. Deze reliek is permanent tentoongesteld in een muurvitrine. De reliek is naast de ingang aan de marktzijde zodanig gesitueerd, dat hij bekeken en vereerd kan worden, ook wanneer de kathedraal gesloten is of er overdag diensten worden gehouden. De armreliek is zowel van binnen als van buiten te bewonderen, door middel van een glazen wandkast in de buitenmuur van de kerk. Laat maar horen of je akkoord bent. Tijd spreken we nog af.
Hij is akkoord en het wordt 25 maart dat er gefietst gaat worden ter voorbereiding op de definitieve tocht waarvan de start voorzien is op 24 april. Het kon niet beter: stralend weer, en de temperatuur zal gaandeweg oplopen tot boven de twintig graden. We spreken af elkaar om tien uur ’s morgens te treffen aan de Maas in Blerick, bij herberg Sur Meuse die op dat tijdstip nog gesloten is. Maar goed ook, anders zou het een handig alibi zijn om aan het einde van de dag te zeggen dat we onze voorgenomen afstand (85 kilometer) helaas niet gehaald hebben. Om kwart voor tien zit ik al op een van de banken de Maasoever te genieten van de zon. Ik heb er dan al ruim zeven kilometer op zitten. Het water staat strak gespannen en weerkaatst de blauwe lucht. Een visser steekt zijn hengels in elkaar. Een oude man staat aan zijn hond te sjorren. Peter meldt zich vijf voor tien. Kort overleg. En dan op de trappers. Aan het einde van de dag zal de teller op 92,65 kilometer staan.
De route voert aanvankelijk langs de Maas. Dan de Zuiderbrug bij Venlo de Maas over, en vervolgens via Tegelen naar Kloosterdorp Steijl. Nu loopt de brede Maas diep verzonken in haar bedding aan mijn rechterhand mee. Belfeld en de stuw in de Maas. Dan Reuver. Stille straten. Soms een carillon. Een enkele scootmobiel die we moeten ontwijken. Geen hond die blaft. Wel wegwerkzaamheden. En de voortuinen moeten hun lentegroen nog ontwikkelen. Maar met deze temperatuur zal het snel exploderen.
Dan een onverhard pad langs de Maas. Aan de overzijde zicht op een van de Maasdorpen: Kessel. Een korte stop. En dan weer verder caramboleren over de harde kleisporen. Een levenloos veerpont schommelt nauwelijks zichtbaar in het Maaswater. Beesel. Een volgend lenteloom dorp. Dan Swalmen. We naderen Roermond. Rechts in de verte de toren van de Sint-Christoffel kathedraal. Een korte helling die me over de brede A73 voert. Een paar honderd meter naar links de nieuwe supersonische kooppaleizen van Praxis, Mediamarkt en andere superstores. Sinds kort gevestigd langs de nieuwe autoweg.
Roermond binnenrijden. Kwart voor twaalf. In feite is het doel van vandaag al bereikt, als je de reis terug meerekent. We rijden rechtstreeks naar de Sint-Christoffel kathedraal om de Jacobuskapel. Die blijkt pas vanaf 1 april (geen grap) ’s middags geopend, want de kleine kapel bevindt zich in de kathedraal zelf. Aan de achterzijde van de kerk loop ik de koster tegen het lijf. Hij sluit net af en hij zou graag voor ons nog eens open maken, hoewel het eigenlijk niet mag. Maar helaas heeft hij elders een ander karweitje te doen. We zullen Sint Jacobus dus niet zien vandaag. Hoewel? Onder de toegangsboog die naar de achterzijde van de kathedraal leidt is een beeltenis van Jacobus aangebracht. Het is behelpen, maar we doen het ermee vandaag.
Dan maar de vlakbij gelegen en zonovergoten markt op. De terrassen zijn in vol bedrijf. Waar fiets je anders voor? We nestelen ons in de zon. Lunchtijd. Het wordt een uitgebreid broodje tonijn. Met wit of bruin stokbrood?, vraagt de donkere poes. We bestellen wit. Maar krijgen bruin geleverd. En iets te drinken? De bierkaart is zeer beperkt. De keuze is dus snel gemaakt. Voor Peter een Heineken, ik een Gulpener Sjoes. Na vijf minuten komt de donkere poes terug. Helaas, beide frisdranken zijn niet voorradig. De keuze wordt dus nog beperkter. Uiteindelijk komen we terecht op de laatste nog leverbare bieren± voor Peter een Hoegaarden Wit, en voor mij een Heineken Oud Bruin. Het smaakt.
Weer de fiets op. Over de oude stenen brug naar de Faubourg Saint-Jacques, een van de oudste en meest pittoreske buurten van bisschopsstad Roermond. De zon spettert van Eetcafé Faubourg St. Jacques. Verder weer. Nog steeds de wind pal op kop. Zuidenwind. Naar Herten. Sinds een aantal jaren worden de oude en nieuwe huizen tegen de hoge waterstanden van de Maas beschermd door dijken en waterkeringen. Op een enkele plek rijden we omhoog naar een plateau dat zicht biedt op het water. Oude volgelopen grindgaten die tegenwoordig de waterrecreatie ten dienste staan. Er wordt ook op dit ogenblik al flink gesurft. Op andere plekken worden boten en caravans schoongewassen voor Pasen.
Doortrappen. Nu met de wind in de rug. In de verte glinsteren de drijvende woonhuizen van het luxe resort Marina Oolderhuuske. Helaas is het fietsveer nog niet in bedrijf. Dan maar terug naar Roermond. Voor de tweede maal rijden we de Voorstad Sint Jacob binnen. Nu van de andere kant. En wie staat ons daar op te wachten? Sint Jacobus zelf. Versteend tussen de braamstruiken. Maar dat heb ik pas in de gaten als ik tot zijn sokkel genaderd ben. Want Peter wil me wel op de foto hebben. Een lichte vloek, maar ik hoor dat onze Galicische vriend het me vergeeft. Ik slaag erin de gemene prikkels uit mijn broek te trekken.
Tegenover het beeld staat een informatiebord van de St. Jacobsweg, pelgrimsweg naar Santiago. Met kaarten en overzichten van de regionale en internationale pelgrimswegen die uiteindelijk leiden naar Santiago de Compostela.
De brede Maasbrug over. Het is even zoeken om weer het juiste pad te vinden. Maar na een paar extra kilometers zoeken lukt het ten slotte. Voor ons doemt de Willem Alexander Centrale van Buggenum op. Schone kolentechnologie met een groen hart, beweert eigenaar Nuon. Het suffe Roggel gunnen we nauwelijks een blik. Want onze zinnen zijn gezet op Helden. Daar zal een koel glas trappist op ons wachten. Maar ook daar hangt als het ware niet het zwaard van Damokles, maar het zwaard van de Heilige Jacobus boven ons. Café ’t Bergske heeft geen vergunning om alcohol te schenken. En het hele centrum rondspiedend is er geen enkele horecagelegenheid te ontdekken die teken van leven vertoont. We kastijden ons met frisdrank. Maar die trappist moet en zal er komen vandaag. Die eed willen we gestand doen. Maar het is nog even doorbijten. Maasbree. We nemen geen risico en fietsen door. Om ten slotte neer te strijken op het brede terras van De Sevenwaeg in Sevenum. Daar laat ik me een flinke bokaal Grimbergen Dubbel inschenken. Peter houdt het op een stevig Up bier. De klus is bijna geklaard. Hoewel voor mij nog niet helemaal. Terwijl Peter na een paar minuten de thuishaven bereikt, maal ik de laatste zeven kilometers onder de wielen door. Thuis, tien voor half zes, wordt de balans opgemaakt: 92,65 kilometer. En dat was meer dan voorzien. Met dank aan de Heilige met het Zwaard. En de zon.
De route voert aanvankelijk langs de Maas. Dan de Zuiderbrug bij Venlo de Maas over, en vervolgens via Tegelen naar Kloosterdorp Steijl. Nu loopt de brede Maas diep verzonken in haar bedding aan mijn rechterhand mee. Belfeld en de stuw in de Maas. Dan Reuver. Stille straten. Soms een carillon. Een enkele scootmobiel die we moeten ontwijken. Geen hond die blaft. Wel wegwerkzaamheden. En de voortuinen moeten hun lentegroen nog ontwikkelen. Maar met deze temperatuur zal het snel exploderen.
Dan een onverhard pad langs de Maas. Aan de overzijde zicht op een van de Maasdorpen: Kessel. Een korte stop. En dan weer verder caramboleren over de harde kleisporen. Een levenloos veerpont schommelt nauwelijks zichtbaar in het Maaswater. Beesel. Een volgend lenteloom dorp. Dan Swalmen. We naderen Roermond. Rechts in de verte de toren van de Sint-Christoffel kathedraal. Een korte helling die me over de brede A73 voert. Een paar honderd meter naar links de nieuwe supersonische kooppaleizen van Praxis, Mediamarkt en andere superstores. Sinds kort gevestigd langs de nieuwe autoweg.
Roermond binnenrijden. Kwart voor twaalf. In feite is het doel van vandaag al bereikt, als je de reis terug meerekent. We rijden rechtstreeks naar de Sint-Christoffel kathedraal om de Jacobuskapel. Die blijkt pas vanaf 1 april (geen grap) ’s middags geopend, want de kleine kapel bevindt zich in de kathedraal zelf. Aan de achterzijde van de kerk loop ik de koster tegen het lijf. Hij sluit net af en hij zou graag voor ons nog eens open maken, hoewel het eigenlijk niet mag. Maar helaas heeft hij elders een ander karweitje te doen. We zullen Sint Jacobus dus niet zien vandaag. Hoewel? Onder de toegangsboog die naar de achterzijde van de kathedraal leidt is een beeltenis van Jacobus aangebracht. Het is behelpen, maar we doen het ermee vandaag.
Dan maar de vlakbij gelegen en zonovergoten markt op. De terrassen zijn in vol bedrijf. Waar fiets je anders voor? We nestelen ons in de zon. Lunchtijd. Het wordt een uitgebreid broodje tonijn. Met wit of bruin stokbrood?, vraagt de donkere poes. We bestellen wit. Maar krijgen bruin geleverd. En iets te drinken? De bierkaart is zeer beperkt. De keuze is dus snel gemaakt. Voor Peter een Heineken, ik een Gulpener Sjoes. Na vijf minuten komt de donkere poes terug. Helaas, beide frisdranken zijn niet voorradig. De keuze wordt dus nog beperkter. Uiteindelijk komen we terecht op de laatste nog leverbare bieren± voor Peter een Hoegaarden Wit, en voor mij een Heineken Oud Bruin. Het smaakt.
Weer de fiets op. Over de oude stenen brug naar de Faubourg Saint-Jacques, een van de oudste en meest pittoreske buurten van bisschopsstad Roermond. De zon spettert van Eetcafé Faubourg St. Jacques. Verder weer. Nog steeds de wind pal op kop. Zuidenwind. Naar Herten. Sinds een aantal jaren worden de oude en nieuwe huizen tegen de hoge waterstanden van de Maas beschermd door dijken en waterkeringen. Op een enkele plek rijden we omhoog naar een plateau dat zicht biedt op het water. Oude volgelopen grindgaten die tegenwoordig de waterrecreatie ten dienste staan. Er wordt ook op dit ogenblik al flink gesurft. Op andere plekken worden boten en caravans schoongewassen voor Pasen.
Doortrappen. Nu met de wind in de rug. In de verte glinsteren de drijvende woonhuizen van het luxe resort Marina Oolderhuuske. Helaas is het fietsveer nog niet in bedrijf. Dan maar terug naar Roermond. Voor de tweede maal rijden we de Voorstad Sint Jacob binnen. Nu van de andere kant. En wie staat ons daar op te wachten? Sint Jacobus zelf. Versteend tussen de braamstruiken. Maar dat heb ik pas in de gaten als ik tot zijn sokkel genaderd ben. Want Peter wil me wel op de foto hebben. Een lichte vloek, maar ik hoor dat onze Galicische vriend het me vergeeft. Ik slaag erin de gemene prikkels uit mijn broek te trekken.
Tegenover het beeld staat een informatiebord van de St. Jacobsweg, pelgrimsweg naar Santiago. Met kaarten en overzichten van de regionale en internationale pelgrimswegen die uiteindelijk leiden naar Santiago de Compostela.
De brede Maasbrug over. Het is even zoeken om weer het juiste pad te vinden. Maar na een paar extra kilometers zoeken lukt het ten slotte. Voor ons doemt de Willem Alexander Centrale van Buggenum op. Schone kolentechnologie met een groen hart, beweert eigenaar Nuon. Het suffe Roggel gunnen we nauwelijks een blik. Want onze zinnen zijn gezet op Helden. Daar zal een koel glas trappist op ons wachten. Maar ook daar hangt als het ware niet het zwaard van Damokles, maar het zwaard van de Heilige Jacobus boven ons. Café ’t Bergske heeft geen vergunning om alcohol te schenken. En het hele centrum rondspiedend is er geen enkele horecagelegenheid te ontdekken die teken van leven vertoont. We kastijden ons met frisdrank. Maar die trappist moet en zal er komen vandaag. Die eed willen we gestand doen. Maar het is nog even doorbijten. Maasbree. We nemen geen risico en fietsen door. Om ten slotte neer te strijken op het brede terras van De Sevenwaeg in Sevenum. Daar laat ik me een flinke bokaal Grimbergen Dubbel inschenken. Peter houdt het op een stevig Up bier. De klus is bijna geklaard. Hoewel voor mij nog niet helemaal. Terwijl Peter na een paar minuten de thuishaven bereikt, maal ik de laatste zeven kilometers onder de wielen door. Thuis, tien voor half zes, wordt de balans opgemaakt: 92,65 kilometer. En dat was meer dan voorzien. Met dank aan de Heilige met het Zwaard. En de zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten