Vannacht begon hij al op te spelen: mijn maag. En sindsdien (het is nu 17.45 uur plaatselijke tijd) heb ik in een keer of zeven de inwendige emmer zien te legen. Smakelijk, als je aan tafel gaat zodadelijk!
Nauwelijks ontbijt, wel twee cola (naar er eerst een zakje suiker in gedeponeerd te hebben: schuimt zo lekker weg). Peter moete voor het grootste gedeelte alleen op pad.
Om 12.30 afgesproken aan de Cais de Ribeira. De zon schijnt volop, al vanaf vanmorgen. Maar de grote ijzeren brug, de Ponte Luis I, overlopend, naar de Cais de Gaia met zijn vele porthuizen, levert weliswaar schitterende beelden van Porto op, maar het blijft inwendig knagen. Knagen? Rommelen!
Weer terug op de Cais de Ribeira waag ik me aan een pizza. Met cola. Peter ook, maar dan met een flesje vinho verde.
Het gaat niet lang goed. Tot tweemaal aan de noodrem. De pizza laat ik voor wat ie is. En koop wat bananen, harde broodjes, en 2 flesjes water (kosten 2 euri!). En zoek een apotheek. Ze hebben er gelukkig immodium. Meteen twee pillen genomen. Terug in het hotel gaat er ook een droog broodje en een banaan naar binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten