Rabanal del Camino: on the road to Cruz de Ferro

DAG 27: donderdag 20 mei 2010

Route: Leon – Astorga – Rabanal del Camino
Aantal Km.: 86,24
Weer: Zonnig, weinig wind, 25 graden

Omdat de meeste pelegrino´s zich niet wassen is er plaats genoeg is de wasafdeling die bestaat uit drie douches met voorhang, twee toiletten en twee wasbakken.
Het ontbijt is des pelegrino´s. Stukken stokbrood met jam. En koffie. Om een uur of acht zitten we op de fiets. Ook vandaag schijnt de zon al weer uitbundig. Warm zal het weer worden vanmiddag.

Het landschap kan aanvankelijk opnieuw niet bekoren. Plat. En dus oersaai. Plat tot aan de horizon waar de Montes de Leon de hele dag zichtbaar zullen zijn. Inclusief hun besneeuwde toppen.
We volgens weer de originele pelgrimsroute. Dat houdt onder andere in dat we meer dan drie kilometer keienpad hebben. Het bonkt en het hobbelt. Goed voor de banden zal het niet zijn. En een ander nadeel is dat je heel slecht opschiet. Terwijl het aanvankelijk zo goed ging. Maar ook dat hoort er bij.

Bezoeken Obrigo. Drinken en eten er wat en lopen over de eeuwenoude stenen brug. En dan weer door, want het is de bedoeling dat we toch een eind de grote bult naar het Cruz de Ferro op zullen fietsen. Om de dag erna wat minder inspanning te hoeven leveren. Want dan zal het hoogste punt van onze rit naar Galicië gehaald moeten worden. Een col van meer dan 1550 meter.

Vervolgens richting Astorga. Helaas arriveren we er op een tijdstip dat zowel de kathedraal als het Gaudi-paleis gesloten zijn. Vanwege de siësta gaan die pas om vier uur open. Dan maar gewoon het terras op. Eten er een spaghetti carbonara. En drinken er wat, uiteraard. Het is al behoorlijk heet. Zeker hier in de binnenstad waar gen zuchtje wind gevoeld wordt. Het moet overigens in de zomer de echte hel op aarde zijn, hier op de meseta. Bloedheet en nergens beschutting. Even niet aan denken.

Om een uur of half vijf arriveren we in Rabanal del Camino, een klein bergdorp. De Albergue die we vinden is heel wat aantrekkelijker dan Stalag 2010. Een kamer van zes personen voor 7 euri per persoon. Op het moment dat we er arriveren zijn we nog de enigen, mar later schuiven toch de vier Oostenrijkers aan die we ook in Leon naast ons hadden liggen, waaronder de aantrekkelijke Ingrid. Alleen gaapte er gisteren een ravijn van 1 meter breed en 2 meter diep tussen ons. Dat is vannacht niet het geval.

Nog voor de douche een stevige pul San Miguel. Bier. Koud bier. Wel verdiend. Als we weer teug naar onze Albergue El Tesín lopen komen daar onze IJslanders aan fietsen. Ook zij zullen in Rabanal del Camino overnachten, maar dan in een Albergue even verderop. Daarna even naar huis bellen en de mail checken, want er blijkt internet te zijn.
Het eten ´s avonds is als bijna elke dag eenvoudig. Voor 9 euri een dagmenu. Inclusief wijn. Waar hebben eenvoudige Noord-Limburgse pelegrino´s dit toch aan verdiend?